เมื่อพูดถึงอุตสาหกรรมสีเทาที่มีขนาดใหญ่และสร้างรายได้มหาศาลให้กับธุรกิจที่เข้าไปเกี่ยวข้อง ชื่อที่ทุกคนต้องนึกขึ้นมาเป็นชื่อต้นๆคงหนี้ไม่พ้น “การค้าประเวณี” แน่นอนว่าการพาตนเองเข้าไปเก็บภาพถ่ายสารคดีเรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นผู้ขายหรือผู้ซื้อเองก็ไม่อยากให้ใครเห็นใบหน้าของตนเท่าไร แต่ช่างภาพหญิงชาวสเปน คริสติน่า เดอ มิดเดล ที่พกกล้าพาตนเองเข้าไปผจญภัย พูดคุยรวมถึงถ่ายภาพจนออกมาเป็นชุดภาพ Gentlemen’s Club ลงเผยแพร่ผ่าน Magnum Photos เว็บไซต์ชื่อดังที่นำเสนอเรื่องราวคุณภาพชีวิตของมนุษย์ วิถีชีวิตผ่านภาพถ่ายให้สังคมได้รับรู้ โดยภาพทั้งหมดของเธอจะเป็นภาพที่ถ่ายในห้องที่มีแสงน้อยที่ชวนให้นึกถึงความปรารถนาทางเพศที่มันซุกซ่อนอยู่ในมุมมืด ซ่อนตัวอยู่ห่างจากทุกสิ่ง แต่มันพร้อมที่จะเข้าถึงมนุษย์ทุกเพศทุกวัยอย่างไม่รอช้า
ซีรีย์ภาพนี้เริ่มขึ้นในริโอเดอจาเนโร,บราซิล โดยเสนอให้จ่ายเงินให้ลูกค้าเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง ซึ่งเธอจะถ่ายรูปและสัมภาษณ์พวกเขาในห้องพักในโรงแรม ปรากฎว่าได้รับการตอบรับอย่างท่วมท้นจากผู้คนมากกว่า 100 คน เธอจึงเห็นว่าควรตัดสินใจใช้มุมมองระดับโลกขยายโครงการเพื่อให้ครอบคลุมศูนย์กลางการค้าประเวณีที่สำคัญแปดแห่งในทุกทวีปทั่วโลก เพื่อลดอัตราการการค้าประเวณี ลดความคิดความเชื่อโบราณที่ผิดเกี่ยวกับผู้หญิง,เพศ และทุนนิยม
คริสติน่าใช้เวลาเดือนสิงหาคม 2558 เป็นเวลาสามสัปดาห์ในกรุงเทพฯด้วยวิธีการทำงานค่อนข้างมีปัญหาเพราะเธอสื่อสารลำบาก เธอใช้วิธีการต่างๆในการค้นหาคำตอบไม่ว่าจะถามเพื่อน,คนที่รู้จักคนที่เคยใช้บริการ หรือกระทั่งคนขายบริการ จนกระทั่งผู้ดูแลงานศิลปะที่ Photo Bangkok ที่รู้จักกันเสนอความช่วยเหลือ พวกเขานั่งแท็กซี่ไปยังพื้นที่ที่ให้บริการ ในระหว่างทางพวกเขาพูดคุยกับคนขับรถซึ่งตกลงที่จะเข้าร่วม จากนั้นเขาก็โทรหาเพื่อนอีกสามคน ซึ่งมันเหมือนกับการเริ่มต้นเกมสักอย่าง
ในการทำงานเธอจองห้องพักและจ่ายเงินให้กับผู้ชายในปริมาณที่เท่ากันที่พวกเขาเคยจ่ายตอนใช้บริการและพบคำตอบว่าส่วนใหญ่พวกเขาใช้เงินและมีความสุขกับมัน ซึ่งฝ่ายผู้หญิงก็คิดเช่นเดียวกัน นั่นคือพวกเขาทำเพราะพวกเขาต้องการเงินและไม่ทำเมื่อไม่ต้องการ ซึ่งการค้าประเวณีมีอยู่ทั่วไป เธอพบว่าอุตสาหกรรมนี้มีความหลากหลายอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นย่านโคมแดง, ร้านขายของ, สถานอาบอบนวด, ร้านอาหาร หรือบาร์ ฯลฯ มีพื้นที่ที่แตกต่างกันสำหรับลูกค้าญี่ปุ่น, ลูกค้าอาหรับ, ลูกค้าตะวันตก และลูกค้าในท้องถิ่น มันเข้าถึงได้ง่ายและราคาถูก
เธอต้องทำงานร่วมกับนักแปลเพื่ออธิบายแนวคิดของการทำงานกับผู้อาสาสมัครทั้งการเซ็นสัญญา, แสดงตัวอย่างจากการถ่ายภาพก่อนหน้าแล้วถึงเริ่มการสัมภาษณ์ สำหรับการถ่ายภาพเธอขอให้อาสาสมัครแกล้งทำเป็นว่าพวกเขาอยู่ในห้องพักของโรงแรมและกำลังใช้บริการทางเพศ แล้วเธอจึงทำการสัมภาษณ์ที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา เช่น ประวัติความเป็นมา, ความถี่, แรงจูงใจ, และค่าใช้จ่าย เธอยังถามพวกเขาเกี่ยวกับสถานภาพการสมรสอีกด้วย
คำตอบที่เธอนั้นแตกต่างกันออกไป เธอพบว่ามันค่อนข้างน่าตื่นเต้นที่แลกเปลี่ยนข้อมูลกันเหมือนกับบุกเข้าไปในโลกของผู้ชายในมุมมองที่แตกต่าง ครึ่งนึงตอบว่าพวกเขาเมาและขาดสติแล้วเพื่อนๆก็พาพวกเขาไปที่นั่น บางคนตอบว่าไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น จะพบว่าสิ่งต่างๆที่พวกเขาเล่าช่างน่าประหลาดใจและส่วนใหญ่แล้วมันถูกห้ามไม่ให้ผู้หญิงรับรู้ ผู้ถูกสัมภาษณ์คนหนึ่งเล่าว่า “คุณสามารถไปถามใครก็ได้ที่เป็นผู้ชาย แม้คนนั้นจะเป็นพ่อ,พี่ชาย หรือน้องชายคุณเองก็ตามหากคุณเกิดมาเป็นชาย แต่สำหรับผู้หญิงพวกเธอจะถูกกีดกันจากสิ่งเหล่านี้”
คริสติน่ายอมรับว่า การค้าประเวณีคืออาชีพที่เก่าแก่ที่สุดของโลก มันเป็นความจริงสำหรับเรื่องเพศ และเธอหวังว่า Gentlemen’s Club จะตีแผ่เรื่องราวความจริงที่มีน้อยคนเล่าถึงเรื่องนี้.
ภาพและเรื่อง : Magnum Photos